ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Η μεσοθεραπεία είναι μία τεχνική και όχι ένα συγκεκριμένο είδος θεραπείας.

Η τεχνική αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διαφορετικά είδη προβλημάτων.

Στην πλαστική χειρουργική χρησιμοποιείται για διαδικασίες όπως: βελτίωση της υφής του δέρματος, ρυτίδων, τοπικού πάχους, ουλών, κυτταρίτιδας, τριχόπτωσης και διάφορες άλλες.

Ονομάζεται μεσοθεραπεία διότι συνίσταται στο να εγχύονται με ενέσιμο τρόπο ουσίες στο μεσόδερμα, δηλαδή στο λίπος και το συνδετικό ιστό, που βρίσκεται κάτω από το δέρμα.

Πρόκειται για ένα ενέσιμο τρόπο διοχέτευσης υλικών στο μεσόδερμα.

Ο γιατρός χρησιμοποιεί μια μικρή σύριγγα με πολύ λεπτή βελόνα (περίπου όσο μία τρίχα), γίνονται πολλαπλές εγχύσεις στην ενδιαφερόμενη περιοχή. Λόγω του ότι η βελόνα είναι πάρα πολύ λεπτή ο βαθμός του πόνου είναι ελάχιστος. Γίνεται αισθητός σαν ένα ελαφρύ τσίμπημα.

Σε κάποια σημεία μπορεί να μην γίνεται και καθόλου αισθητός.

Η διαδικασία μπορεί να γίνει με το χέρι ή με μηχανισμό που είναι ειδικός γι' αυτό. Κανένα από τα δύο δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο, αλλά εξαρτάται από την εμπειρία και συνήθεια του γιατρού.

Σε κάθε τσίμπημα ο γιατρός εναποθέτει μία πολύ μικρή ποσότητα του υλικού.

Τα υλικά, που χρησιμοποιεί ο πλαστικός χειρουργός, όταν κάνει μεσοθεραπεία στο πρόσωπο, στο λαιμό ή στο ντεκολτέ, είναι συνήθως πολυβιταμινούχα σκευάσματα, ιχνοστοιχεία και υαλουρονικό.

Παρόλο που η μεσοθεραπεία ως τεχνική για βελτίωση της υφής του προσώπου υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες, αυτό που στην πράξη έκανε τη μεγάλη διαφορά, ήταν η χρήση του υαλουρονικού.

Η ουσία αυτή είναι απόλυτα ασφαλής για τον ανθρώπινο οργανισμό και παράλληλα ενυδατώνει.

Η ενυδάτωση γίνεται διότι το υαλουρονικό είναι υγροσκοπική ουσία, δηλαδή απορροφά νερό.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργεί σαν σφουγγάρι, δηλαδή συγκρατεί νερό μέσα στο δέρμα, άρα το ενυδατώνει.

Στην πράξη, παρατηρούμε μία βελτίωση της υφής του δέρματος, το οποίο γίνεται πιο λείο, πιο φωτεινό και πιο ελαστικό.

Εκτός από το πρόσωπο, που είναι η πιο συνηθισμένη εφαρμογή μεσοθεραπείας, πολλές φορές και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, μπορεί να γίνει μεσοθεραπεία στο λαιμό και στο ντεκολτέ και φυσικά στο υπόλοιπο σώμα.

Η κυτταρίτιδα είναι εναπόθεση λιποκυττάρων κατά σωρούς σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος (γλουτούς, μηρούς, γόνατα, κλπ.) σε συνδυασμό με λιπώδη διήθηση και ίνωση, που έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του δέρματος στα σημεία αυτά σαν "φλοιό πορτοκαλιού".

Στη δημιουργία κυτταρίτιδας συμβάλλουν γενετικοί, οργανικοί, ορμονικοί και αγγειακοί παράγοντες, που επιδεινώνονται λόγω της καθιστικής ζωής, του άγχους και των ανθυγιεινών διατροφικών συνηθειών.

Μια από τις πιο πρόσφατες εναλλακτικές μεθόδους για την αντιμετώπιση του τοπικού λίπους είναι η λιποδιάλυση, με την έγχυση ήπιων φαρμακευτικών ουσιών και ενζύμων στις περιοχές που έχουν πρόβλημα.

Οι χημικές αυτές ουσίες διασπούν το λίπος το οποίο στη συνέχεια αποβάλλεται από τον οργανισμό μέσω της διούρησης.

Το πρωτόκολλο εφαρμογής της βασίζεται στην μικροέγχυση μιας φυτικά προερχόμενης ουσίας (λεκιθίνη σόγιας) που ονομάζεται phosphatidylcholine.

Παράλληλα με τη φωσφατιδυλχολίνη, τα υπόλοιπα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι κυρίως φυτικά σκευάσματα (εκχυλίσματα βοτάνων που αυξάνουν την λιπόλυση και διευκολύνουν την απελευθέρωση των λιποκυττάρων) με αποτέλεσμα σύσφιξη και ανάπλαση του προβληματικού δέρματος σε συνδυασμό με φαρμακευτικές ουσίες (καφεϊνη, προκαϊνη, πεντοξυφιλίνη, υαλουρονιδάση, φωσφατυδιλχολίνη, κλπ.) που έχουν λιπολυτικές, αγγειοσυσταλτικές, συσφικτικές και αποιδηματικές ιδιότητες, βελτιώνοντας τη μικροκυκλοφορία και την αποδόμηση των λιποκυττάρων.