ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΙΑ

Ο ιός HPVμεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής και συγκεκριμένα περισσότερο μέσω της άμεσης επαφής με το δέρμα της γεννητικής χώρας των ανδρών και των γυναικών και λιγότερο μέσω της επαφής με το σπέρμα ή τα κολπικά υγρά.

Η χρήση προφυλακτικού περιορίζει πάρα πολύ τη μετάδοση του ιού, καθώς και όλων των αφροδίσιων νοσημάτων, αν χρησιμοποιηθεί σωστά και δεν σπάσει.

Δεν μπορεί όμως να εξασφαλίσει 100% προστασία από τον ιό. Επειδή κατά την ερωτική επαφή το προφυλακτικό μπορεί να αφήσει ακάλυπτα κάποια μέρη του αντρικού μορίου, πλήρης προστασία από τα κονδυλώματα που προσβάλλουν τα εξωτερικά γεννητικά όργανα δεν μπορεί να υπάρξει.

Οι HPV δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν από μόνοι τους.

Εισέρχονται στο ανθρώπινο κύτταρο και εκμεταλλεύονται το γενετικό του μηχανισμό, προκειμένου να πολλαπλασιαστούν και οι ίδιοι.

Πολλαπλασιάζονται δηλαδή παράλληλα με τα κύτταρά μας.

Για να γίνει αυτό πρέπει να εισχωρήσουν στην βασική στοιβάδα κυττάρων του επιθηλίου στο δέρμα και τους βλεννογόνους μας.

Οι μικροτραυματισμοί του δέρματος και των βλεννογόνων κατά τη σεξουαλική επαφή δίνουν την ευκαιρία στους HPV να μολύνουν τη βασική στιβάδα των κυττάρων του επιθηλίου και να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται εκμεταλλευόμενοι τη φυσιολογική λειτουργία της ανανέωσης των κυττάρων του οργανισμού μας.

Ο ιός δεν μπορεί να απομακρυνθεί από τον οργανισμό.

Μολύνει τα κύτταρα και παραμένει για πάντα μέσα τους.

Όμως οι δυσπλασίες και τα κονδυλώματα μπορούν να αφαιρεθούν.

Για τα κονδυλώματα οι διαθέσιμες θεραπείες είναι:

• Κάψιμο με βελόνα ή με λέιζερ.
• Πάγωμα με υγρό άζωτο (κρυοπηξία)
• Χειρουργική αφαίρεση
• Θεραπεία με χημικές ουσίες (π.χ. ποδοφυλλοτοξίνη)
• Καμία θεραπευτική μέθοδος δεν είναι καλύτερη από την άλλη και καμία δεν είναι ιδανική για όλες τις περιπτώσεις.

Πολλές φορές μερικούς μήνες μετά από μια επιτυχή θεραπεία εμφανίζονται ξανά κονδυλώματα στην ίδια περιοχή.

Αυτό συμβαίνει γιατί όταν έχει μολυνθεί μια περιοχή, διάφορα κύτταρά της μπορεί να εμφανίσουν τη μόλυνση σε διάφορους χρόνους.

Έτσι, παρότι ορισμένες θέσεις που είχαν κονδυλώματα θεραπεύτηκαν, γειτονικές θέσεις που φαίνονταν υγιείς μπορεί να εμφανίσουν κονδυλώματα αργότερα.

Σε περιοχές που με θεραπευμένα κονδυλώματα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στο μέλλον αλοιφές με κορτιζόνη. Υπάρχει κίνδυνος να ελαττωθεί τοπικά η ανοσία και να αναζωπυρωθούν τα κονδυλώματα στο συγκεκριμένο σημείο.